محققان دریافتند Containerها در برنامه‌های کاربردی، در مقایسه با مجازی‌سازی سخت افزاری موجب صرفه‌جویی بیشتری در منابع می‌گردند.
پیدایش Containerهای برنامه‌های‌کاربردی همراه با سوالاتی در مورد جایگاه این تکنولوژی در چشم انداز تکنولوژی سازمان‌ها و خصوصا چگونگی مقایسه آن با ماشین های مجازی همراه می‌باشد.
گزارشات جدید شرکت تحقیقاتی 451 ، دربردارنده‌ی برخی یافته‌های بحث‌برانگیز است که نشان می‌دهد Containerها نه تنها برای توسعه دهندگان و اپراتورها مزایایی را به همراه دارند، بلکه از نظر اقتصادی نیز برای تیم‌های مالی، به صرفه خواهند بود.
بر اساس گزارشات Owen Rogers و Jay Lyman، این باور وجود دارد که Containerها دست کم به لحاظ تئوری در مقایسه با روش‌های قدیمی مجازی‌سازی سخت‌افزار به جهت پایین آوردن هزینه‌ها‌ی کلی مالکیت (TCO) مناسب‌تر می‌باشند. درواقع، آنها دریافتند که صرفه جویی بیشتر در منابع حتی با اجرای نسبتا ساده نیز قابل دستیابی می‌باشد.
نکته‌ی اصلی در پژوهش Rogers و Lyman مبتنی بر این ایده است که Containerها، در واقع مجازی‌سازی در سطح سیستم عامل می‌باشند. در مجازی‌سازی سخت‌افزار از Hypervisor برای ایجاد ماشین‌های مجازی استفاده می‌‌شود و هر یک از ماشین‌های ایجاد شده نیز سیستم عامل مختص به خود را خواهند داشت. به عبارت دیگر Containerها به مجازی‌سازی سیستم عامل می‌پردازند؛ که بدین ترتیب چندین Container می‌توانند سیستم عامل را به اشتراک بگذارند که در نتیجه به ایجاد کارایی می‌انجامد.
آنها در ادامه افزودند که Containerها علاوه بر برخورداری از مزایای تجمیع مشابه با تکنولوژی‌های مجازی‌سازی، از یک مزیت عمده برخوردارند که نیاز کمتر آنها برای ارائه مجدد کد سیستم عامل می‌باشد. البته در مقایسه با سروری که یک Hypervisor را با چندین نسخه از یک سیستم عامل اجرا می‌کند، می‌توان یک نسخه از سیستم عامل و موارد بیشتری را به سرور اجرا کننده‌ی Containerها اختصاص داد.
برای مثال، سروری که میزبان 10 برنامه کاربردی در 10 ماشین مجازی است، دارای 10 نسخه‌ی کپی از سیستم عامل در حال اجرا در هر یک از ماشین‌های مجازی می‌باشد. در مدل Containerشده و بدون ماشین مجازی، این 10 برنامه کاربردی به لحاظ تئوری می‌توانند یک نسخه‌ی واحد از سیستم عامل را به اشتراک بگذارند. طبق گفته ی Rogers و Lyman، این تکنولوژی به دنبال صرفه‌جویی بیشتر در میزان منابع مورد استفاده سرور‌ها جهت پردازش در زمان استفاده از Containerها در مقایسه با ماشین‌های مجازی می‌باشد. محققان به این نتیجه رسیده‌اند که مجازی‌سازی سیستم‌عامل عملکرد بهتری در زمینه‌ی Consolidation نسبت به مجازی‌سازی سخت افزار دارد؛ علت این امر نیز مشخص می‌باشد، زیرا هرچه تعداد سیستم‌عامل‌ها کمتر باشد در نتیجه آن منابع کمتری مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از سیستم‌عامل‌های کمتر، مزایای دیگری را نیز به همراه دارد؛ به عنوان مثال به دلیل انجام به‌روز رسانی‌های کمتر امنیتی، مدیریت آنها نیز ساده‌تر خواهد شد.
بنابراین آیا Containerها می‌توانند جایگزین ماشین‌های مجازی شوند؟
آینده ماشین‌های مجازی
طبق اظهارات Rogers و Lyman، ماشین‌های مجازی هنوز هم دارای جایگاه مهمی در تکنولوژی‌های سازمانی می‌باشند. به گفته ی Sushil Kumar، کارمند ارشد بازاریابی در زمینه‌ی نرم افزار مبتنی بر Container، ارائه تکنولوژی جدید در هر زمانی به سادگی فشردن یک دکمه و مشاهده‌ی فرآیندصرفه جویی نمی‌باشد. همچنین Kumar خاطرنشان کرد که در زمان پیدایش مجازی‌سازی در اوایل دهه 2000، این تکنولوژی در ابتدا در محیط‌های آزمایش و توسعه اجرا شد. وی در ادامه‌ی اظهارات خود بیان نمود: امروزه نیز برخی برنامه ها از جمله دسکتاپ‌های مجازی و برنامه‌های سازمانی مانند SharePoint، تنها در ماشین‌های مجازی عملکرد مطلوبی داشته و از مزیت جداسازی Hypervisor از ماشین های مجازی بهره می‌برند.
فارغ از مباحث مطرح شده در رابطه با هزینه‌ها، عوامل دیگری نیز باید مدنظر گرفته شوند. استفاده از Containerها در خارج از ماشین‌های مجازی، نیاز به متخصصانی با توانایی مدیریت سرورهای Bare Metal را داشته که همین امر می‌تواند هزینه های بیشتری را در بر داشته باشد.
Rogers و Lyman در پایان گزارش خود عنوان داشتند: مزایایی همچون امنیت بالاتر، تجهیز، مدیریت و پردازش در ماشین‌های مجازی وجود دارد، و به همین دلیل انتظار می‌رود که همچنان تجهیزات فیزیکی در کنار ماشین‌های مجازی وجود داشته باشد. در ضمن این احتمال نیز وجود خواهد داشت که ماشین‌های مجازی در کنار Containerها قرار گیرند. اگرچه مزایایی همچون بازده بالاتر، مقیاس‌پذیری (Scalability) و عملکرد (که شامل هزینه‌ها نیز می‌گردد) در Containerها، آنها را به رقیبی سرسخت برای ماشین‌های‌مجازی تبدیل می‌نماید.
