در صورت متمرکز نمودن مدیریت Cloud، می‌توان تقسیم بار کاری (Workload) در میان کاربران را ساده‌تر انجام داد؛ بنابراین دیگری نیازی به بازگشت به سوی Silo ها نمی‌باشد.
در واقع Cloud Computing به سازمان‌ها در متمرکزسازی (Centralization) کمک می‌نماید؛ این مفهوم را می‌توان به معنای توانایی انتقال بارکاریِ در حال اجرا، از روی سیستم‌های پرهزینه‌ی On-Premise به سیستم‌های ارزان‌تر بر روی Public Cloud، تعریف نمود.
فرآیند متمرکزسازی در Cloud، موجب به اشتراک گذاری منابع با سایر Tenantها به منظور کاهش هزینه می‌شود، بنابراین موجب ارتقای کارایی سرتاسری می‌گردد. متمرکزسازی می‌تواند یک موقعیت واحد را برای داده‌هایی که احتمالا زمانی در میان بسیاری از Siloهای سازمان‌ها وجود داشته‌اند، ارائه نماید. به علاوه، امکان مدیریت فرآیندها و سیستم‌ها را به کمک یک مجموعه واحد از ابزارها به صورت متمرکز فراهم می‌نماید.
امروزه یکی از دلایل مهم حرکت به سمت پلتفرم‌های مبتنی بر Cloud، بازگرداندن کنترل سیستم‌ها و مدیریت متمرکز آنها می‌باشد. مزیت استفاده از Cloud، در موارد مربوط به هزینه‌ها، موضوعی مورد توجه می‌باشد. حتی در صورت برابری هزینه‌های Cloud با دیتاسنترهای سنتی On-Premise، باز هم Cloud به دلیل امکانات بیشتری که در اختیار مشتریان قرار می‌دهد، گزینه بهتری خواهد بود.
می‌توان این متمرکزسازی را به عنوان مرحله اول در یک حرکت بزرگ به سمت رایانش ابری در نظر گرفت که تمامی داده‌ها و برنامه‌های دیتاسنترها و Siloها را به یک جایگاه واحد به نام Cloud انتقال می‌دهد.
علی‌رغم تمامی امتیازات متمرکزسازی یا Centralization، احتمال می‌رود که Cloud در طول دهه‌های بعدی به سمت یک رویکرد توزیعی سوق پیدا کند. این تکنولوژی، پردازش داده‌ها را به مصرف‌‌کنندگان نهایی این فرآیندها و داده‌ها باز می‌گرداند. از این تغییر رویکرد به عنوان مرحله دوم در این حرکت بزرگ به سمت Cloud یاد می‌شود؛ که در واقع ایجاد دوباره ساختار Client/Server Computing می‌باشد، که در آن Cloud تبدیل به سرور شده و بارهای کاری (منظور برنامه‌ها و داده‌ها‌ی مربوط به آن نمی‌باشد) به سمت Client بازمی‌گردند.
این موضوع موجب رد فرآیند متمرکزسازی یا انتقال و حرکت از آن نمی‌شود. در واقع بار کاری در نزدیکی کاربرانی قرار می‌گیرد که از آن استفاده می‌نمایند. بارهای‌کاری حتی اگر در یک معماری کاملا توزیعی به اجرا درآیند، همچنان به صورت متمرکز مدیریت و کنترل می‌شوند. بارهای کاری در ساختار منطقی همچنان متمرکز خواهند ماند، حتی اگر بیت‌ها و پردازش آنها به لحاظ فیزیکی توزیع‌شده باشند.
پلتفرم Cloud، بار‌کاری را به صورت خودکار بر روی Instanceهایی از Private Cloud توزیع می‌نماید که کاملا به Public Cloudهای متمرکز، وابسته می‌باشند. برای کاربرانی که این سیستم‌ها را مدیریت و استفاده می‌کنند، بار کاری در Public Cloud قرار دارد اما در یک معماری توزیع شده Hybrid پیاده‌سازی می‌شود.
البته لازم به ذکر است که این تکنولوژی در گذشته نیز قابلیت انجام این کار را داشته است. یکبار تصمیم برای حرکت به سمت معماری متمرکز مبتنی بر Cloud، تمامی امکانات این تکنولوژی شامل استقرار بارهای کاری روی شبکه‌های On-Premise بدون نیاز به Silo ها را در اختیار سازمان‌ها قرار خواهد داد.
