شاید رویای باز شدن قفل کامپیوتر با یادآوری یک ترانه‌ی محبوب، روزی تحقق یابد. تنها وسیله مورد نیاز برای انجام این کار نیز یک هدفون کوچک برای ثبت امواج الکتریکی مغز می‌باشد.
دانشمندان اظهار می‌نمایند که در آینده می‌توان به تکنولوژی احراز هویت سیستم، از طریق امواج مغزی به طور گسترده دست یافت. البته شاید فکر کردن به برخی موارد خاص نظیر چهره‌ی فرد یا مکعب در حال چرخش بر روی نمایشگر نیز برای باز نمودن قفل تجهیزات کافی باشد.
حسگرهای الکترومغزنگاری یا (Electro-Encephalography (EEG فراسوی چنین تکنیکی بوده و در جایی قرار می‌گیرند که فعالیت الکتریکی مربوط به برخی از قسمت‌های مغز ثبت می‌شود. روند انجام کار به صورت نمایش خطوط موجی و گرافیکی حاصل از الکترودهای متصل به سرِ فرد، بر روی چارت‌هایی است که مثلا برای تشخیص بیماری صرع در بیما‌‌رستان‌ها دیده می‌شود.
به هرحال استفاده از تجهیزات دست‌و‌پاگیر یا حتی هدست، که پیش از این در برخی مواردِ کنترل غیرعضلانی EEC به کار می‌رفت، در این شرایط ضرورتی ندارد و فرآیند احراز هویت با کمک هدفونی انجام می‌پذیرد که سیگنال‌های مربوط به وضعیت ذهنی را جمع‌آوری می‌نماید.
در وب‌سایت دانشگاه برکلی کالیفرنیا در مورد این تحقیق عنوان شد که قابلیت تعامل بدون دخالت دست (Hands-Free)، احراز هویت و ارائه تجربه‌ی راحت و بدون محدودیت برای کاربر، همگی با این هدفون فراهم می‌شود.
واسط کاربری مغز و رایانه‌ی EEC که به BCI موسوم است و همچنین Passthought که به زبان محققان دانشگاه برکلی فکرعبور (به‌جای رمز عبور) می‌باشد، ایده‌ی بسیار جدیدی هم نیست. در واقع، به گزارش دو مقاله‌ی نشریه‌ی دانشگاه برکلی در 2016، هدست‌های Brain-Reading در بازار با طیف قیمتی از 100 تا 400 دلار موجود می‌باشند. لازم به ذکر است که همین افراد پیش از این نیز در سال 2013، راجع به این ایده مطالبی را منتشر کرده بودند. اما طی گزارشات جدید عنوان کردند که استفاده از هدفون‌های کوچک و کم‌هزینه به‌جای هدفون‌های بزرگ، کاربرد بیشتری دارد.
محققان این دانشگاه اظهار نمودند که قرار گرفتن این وسیله بر روی سر و به دنبال آن ایجاد ظاهر نامناسب برای فرد در واقع پیشرفت این فرآیند را محدود نموده است. این محصول باید مانند Google Glass به عنوان نمایشگر چشمی که در سال 2012 ساخته شد و مانند یک عینک خاص به نظر می‌رسید، دارای ظاهری قابل‌قبول باشد. البته این محصول می‌تواند با قرار گرفتن در کانال گوش، اصلا دیده نشود.
محققان اظهار می‌نمایند که دقت این وسیله در حد قابل قبولی بوده و حداکثر میانگین دقت آن طبق تحقیقات به 85.4 درصد می‌رسد.
موضوع مهم در اینجا آن است که آیا افراد حاضرند از چنین تجهیزاتی استفاده نمایند؛ پاسخ‌ها در این باره متفاوت است. دانشمندان معتقدند که با ارتقای سطح ارگونومی، روند انجام کار بهبود یافته، ضمن اینکه در آزمایش‌های اخیر از تجهیزاتی با قیمت مناسب‌تر استفاده شده است.
طبق این تحقیق، EEG قرار گرفته در داخل گوش، در مقایسه با EEGهایی که روی پوست سر قرار دارند، از مزایای بالقوه‌ای برخوردار است. با توجه به ردیابی افکار شخص با این وسیله، شاید احساس فرد در مورد مانیتور شدن با EEG از موضوعات مهم در این رابطه باشد.
